آمر دیپارتمنت مدیریت دولتی، دانشگاه بین المللی المصطفی - کابل
10.22034/sm5.2023.100367.1017
چکیده
نفوذ یکی از ابزار بسیار مهم مدیریت و رهبری است. فرایند نفوذ بر رفتار و احساسات فرد دیگر را نفوذ گویند. تأثیر گذاری رهبر بر زیر دست گذشته از اینکه از مقام رسمی او پدید می‌آید، گاهی هم از نفوذ اجتماعی او ناشی می‌شود. شیوه‌های تأثیرگذاری از موضوعاتی است که چندان دستخوش ابراز دیدگاه‌های بی‌اساس نگردیده است. ارتباط دو مفهوم «قدرت»و «نفوذ» دیدگاه‌های مختلف و گوناگونی بیان شده است. مفهوم قدرت و رهبری، ارتباط معنادار و تنگاتنگی دارند؛ زیرا یکی از ابزارهایی که رهبر با آن بر رفتار پیرو نفوذ می‌کند قدرت است. قدرت الزاماً پدیده‌ای نامطلوبی نیست، بلکه تابع چگونگی استفاده از آن است. از این رو، رهبران جهت ایجاد انگیزه و هدایت دیگران به نفوذ و تأثیرگذاری نیاز جدی دارند. نفوذ بر زیر دستان به عناصری نیازمند است و«قدرت» یکی از ابزارهای جدی آن محسوب می‌شود. تحقیق حاضر از این جهت مهم است که تلاش دارد ضمن بر رسی نسبتاً قابل قبولی در رابطه با شیوه‌های نفوذ، مهم‌ترین آن‌ها را فهرست کرده و تجزیه و تحلیل نماید. با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی، نتایج پژوهش نمایان می‌سازد که شیوه‌های اساسی نفوذ رهبر در پیروان عبارتند از: «درخواست‌های الهام‌بخش، مشورت، استدلال،ائتلاف، فشار، توسل به مقامات بالاتر و خشنودسازی، داد و ستد مشروع».
)