ارزشیابی خطمشیهای عمومی، بهویژه آنهایی که پس از ورود جامعه جهانی به افغانستان، توسط دولت این کشور تدوین و اجرا شده، معیار تشخیص میزان کارآمدی یا ناکارآمدی آنها است. نوشتار حاضر با طرح این سؤال که در ارزشیابی خطمشی عمومی با تأکید بر وضعیت امروز افغانستان چه چیزی باید مورد توجه ارزیابان خطمشی عمومی قرار بگیرد، به روش توصیفی-تحلیل ادبیات خطمشی عمومی را بهمنظور معرفی یک چارچوب، مطالعه و سپس به تحلیل آنها پرداخته است. از میان رویکردهای موجود نسبت به ارزشیابی خطمشی عمومی، رویکرد دای، جامع و متناسب با فضای امروز افغانستان است. ازاینرو مهمترین یافته تحقیق حاضر این است که برای قضاوت در مورد چگونگی تداوم، اصلاح یا از دور خارج کردن خطمشیهای عمومی در افغانستان، باید علاوه بر تحقق نتایج از قبل تعریف شده، به پیامدهای میانمدت و بلندمدت، ملموس و غیرملموس، نمادین و غیرنمادین آن هم توجه شود و از لحاظ روشی نیز فقط به روش تجربی اکتفا نشود و علاوه بر بررسی جامعه هدف خطمشی، جامعه غیر هدف نیز مطالعه شود.
رحیمی, محمدرضا. (1404). معرفی الگویی برای ارزشیابی خطمشی عمومی در افغانستان. دوفصلنامه یافتههای اداره عامه, 5(1), 5-27. doi: 10.22034/sm5.2025.100629
MLA
محمدرضا رحیمی. "معرفی الگویی برای ارزشیابی خطمشی عمومی در افغانستان". دوفصلنامه یافتههای اداره عامه, 5, 1, 1404, 5-27. doi: 10.22034/sm5.2025.100629
HARVARD
رحیمی, محمدرضا. (1404). 'معرفی الگویی برای ارزشیابی خطمشی عمومی در افغانستان', دوفصلنامه یافتههای اداره عامه, 5(1), pp. 5-27. doi: 10.22034/sm5.2025.100629
VANCOUVER
رحیمی, محمدرضا. معرفی الگویی برای ارزشیابی خطمشی عمومی در افغانستان. دوفصلنامه یافتههای اداره عامه, 1404; 5(1): 5-27. doi: 10.22034/sm5.2025.100629