تحلیل نقش خط‌مشی‌گذاری در بهبود مدیریت استراتژیک (مطالعه موردی وزارت معادن و پترولیم افغانستان)

خط‌مشی‌گذاری به‌عنوان یکی از شاخه‌های نوین مدیریت، به‌ویژه پس از جنگ جهانی دوم، جایگاه ویژه‌ای در هدایت نظام‌های حکمرانی و تصمیم‌سازی‌های کلان یافته است. دولت‌ها با ایفای نقش راهبردی در این عرصه، می‌توانند از طریق تدوین و اجرای خط‌مشی‌های مؤثر، بر تخصیص بهینۀ منابع، بهبود تصمیم‌گیری سازمانی و تحقق اهداف توسعه‌ای تأثیرگذار باشند. این پژوهش با هدف بررسی نقش خط‌مشی‌گذاری در ارتقای مدیریت استراتژیک در وزارت معادن و پترولیم افغانستان انجام شده است. سؤال اصلی تحقیق آن است که خط‌مشی‌گذاری چه تأثیری بر بهبود مدیریت استراتژیک در وزارت معادن و پترولیم افغانستان دارد؟ برای جواب این سؤال از روش تحقیق کمی و کیفی و برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته، پیمایش میدانی و تحلیل اسناد مرتبط استفاده شده است. جامعه آماری شامل کارکنان وزارت معادن و پترولیم است و نمونه‌ای ۱۰۰ نفری به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردید. روایی ابزار گردآوری اطلاعات با تأیید خبرگان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ (بیش از ۰٫۸) احراز شد. داده‌های کمی با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی (از جمله همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) تحلیل شد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که خط‌مشی‌گذاری کارآمد، نقش مؤثری در بهبود عملکرد سازمانی، افزایش بهره‌وری، توسعه نظارت، و هم‌راستایی اقدامات با اهداف کلان توسعه‌ای ایفا می‌کند.